Wieś Prełuki (początkowo Przełęki) założono w 1557 r. na prawie wołoskim z przywileju Sebastiana Lubomirskiego, starosty sanockiego. Z lustracji przeprowadzonej w 1565 r. we wsiach królewskich wynika, iż była tu cerkiew prawosławna. Wybudowana w latach 1831 lub 1842 r. grekokatolicka cerkiew parafialna pw. Św. Michała po wojennych przesiedleniach została zdewastowana i rozebrana w 1955 r. Przed wojną Prełuki z przynależnym Duszatynem stanowiły parafię grekokatolicka, należącą do dekanatu łupkowskiego. Świątynia była kryta dachem kalenicowym z pokryciem blaszanym, jeden wspólny dla nawy i babińca oraz osoby niższy dla prezbiterium. Szczyty zwieńczały trzy wieżyczkowe baniaste hełmy – największy nad nawą. Przy cerkwi od strony zachodniej stała drewniana dzwonnica na planie kwadratu, nakryta brogowym dachem baniastym hełmem. Zniszczona w latach 50. XX wieku podzieliła los cerkwi. W obrębie ogrodzenia cerkwi, w którym był murek z kamienia łamanego, znajdował się cmentarz przycerkiewny z kilkoma nagrobkami. Na tym cmentarzu pochowano tez poległych w krwawych bojach toczonych podczas pierwszej wojny światowej w rejonie Prełuk. Natomiast z dwóch dziś nieczynnych cmentarzy grzebalnych, jeden usytuowany był po drugiej stronie drogi. Źródło tablica: w 2014 r. staraniem Stowarzyszenia spierania Inicjatyw Lokalnych Komańczy „WILK” przy współudziale Lasów Państwowych Nadleśnictwa Komańcza i młodzieży z Gimnazjum w Komańczy.
